จากวีนัสถึงมาดอนนา
กาพย์ฉบัง ๑๖
กำเนิดในกาบหอย กลาง- มหาสมุทรกว้าง
เกลียวคลื่นเกล็ดปลั่งรังสี
สวยสดหยดย้อยหยาดมณี ราวยอดนารี
เทพีพิลาสพิไล
นามเธอวีนัสมีนัย หรืออาโฟรไดท์*
สัญลักษณ์ความรักความงาม
สอนโลกเรียนรู้นิยาม รสสวาทไหวหวาม
ปวดกามยามรักเสียบศร
รักล่องลอยพ้นอัมพร แทรกแผ่นดินดอน
ซุกซ่อนฝังทรวงดวงตา
อีกองค์พระแม่มารีอา นามมาดอนนา
แม่พระพิสุทธิ์โสภิณ
โอบอุ้มทารกอกถวิล อ้อมอุ่นไอริน
ชีวินมิสิ้นอาวรณ์
ทุกข์ลูกดังทุกข์มารดร เจ็บร้าวใจรอน
ไถ่โทษถ่ายถอนอาดูร
ลูกเศร้าแม่เศร้าหม่นสูญ เฝ้ากอบเกื้อกูล
เพิ่มพูนแรงหวังพลังใจ
ถึงกาลผ่านล่วงครรไล เจ้าเปลี่ยนแปลงวัย
สายใยแม่ลูกผูกพัน
วิญญาณเยี่ยมยลบนสวรรค์ ยังห่วงยอดขวัญ
ใฝ่ฝันเจ้ารอดปลอดภัย
ชาวกรีกโรมันเลื่อมใส อิตถีหฤทัย
เทพีวีนัสเอกองค์
แผ่นดินอาทิตย์อัสดง ยุโรปธำรง
ยืนยงเชิดชูบูชา
คริสตกาลผ่านมีมาดอนนา มหามาตา
ปรารถนาแห่งรักนิรันดร์
สองรักสองรสเสกสรร รักหนึ่งจำนรรจ์
ผูกพันพิศวาสหนุ่มสาว
รักสองไร้ราคีคาว บริสุทธิ์ดุจหาว
อกร้าวแบกรับทุกข์ริน
ชนใดไร้รักราคิน เหมือนโลกแล้งศิลป์
ดวงจินต์สิ้นลับดับฝัน
รักหนึ่งรักใดเทียมทัน หล่อเลี้ยงชีวัน
รักนั้น วีนัส-มาดอนนา.
คำอธิบาย
อาโฟรไดท์* ในยุคกรีกเทพีองค์นี้มีชื่อเรียกว่าอาโฟรไดท์ ต่อมาในยุคโรมันเปลี่ยนชื่อเรียกใหม่เป็นวีนัสจนคนทั่วไปเรียกติดปาก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น